Lauwersmeermarathon

Zondag 25 september was het alweer tijd voor de 5e merenmarathon, deze keer rond het grootste meer van Groningen, het Lauwersmeer. Ook deze keer is het rondje iets groter dan de 42,195 km die een marathon normaal lang is. Zoals eigenlijk bij ieder loopje dat ik dit jaar liep is ook nu de weersverwachting weer zonnig en warm. Een voordeel is dat de start al om 9 uur 's ochtends is, om die tijd is het nog lekker fris. Vooraf even weer bij praten met enkele bekenden, even poseren voor een groepsfoto op de dijk en dan naar de start. In totaal staan er deze keer 22 lopers aan de start. Om 9 uur beginnen we aan onze tocht, vanaf de parkeerplaats aan het meer lopen we richting Zoutkamp.

Het is in het begin nog een beetje heiig en een aangename 15 graden. Het uitzicht over het meer is schitterend en in de verte komen de zeilen van een grote driemaster uit de mist tevoorschijn. De kilometers tikken lekker weg op deze manier en voor ik het weet ben ik bij de kazerne waar de eerste verzorgingspost is. Ik neem twee bekers cola, het gaat weer warm worden vandaag, dus voldoende blijven drinken.

Na de verzorgingspost gaan we door naar Zoutkamp waar we doorheen lopen. Hier is alweer de tweede verzorgingspost en zitten er alweer 10 km op. Weer neem ik twee bekers cola en loop door. Het lopen gaat tot nu toe weer boven verwachting goed, ik loop nog steeds elke kilometer onder de 6 minuten. Ondanks het lage tempo dat ik loop blijf ik de koplopers zien, het zicht is natuurlijk geweldig op deze inmiddels erg warme, heldere en zonnige dag. Toch lijkt ook het deelnemersveld niet erg ver uit elkaar te liggen.

Na 14 km begint mijn snelheid iets te zakken, maar ik loop nog lekker en maak me hier dus niet druk om. Ik geniet van het uitzicht dat we vandaag krijgen, soms over het meer, dan weer over de landerijen afgewisseld door oude dorpjes. Onderweg lopen de nodige schapen op de dijken en natuurlijk zien we veel vogels rond het meer. Ook de verzorgingspost op 15 km bereik ik zonder problemen, weer twee bekers cola en door lopen.

Inmiddels lopen we met de wind in de rug langs de dijk, de zon heeft vrij spel en de gevoelstemperatuur loopt behoorlijk op. Toch kan ik het tempo nog boven de 10 km/uur houden. Na 22,5 km kom ik bij een brug, maar vlak voordat ik er ben gaan de lichten op rood en de bomen naar beneden, het laatste stukje naar de brug wandel ik dan maar, ik moet straks toch wachten. De loper die vlak voor mij zat moet hier ook wachten, maar ziet een eindje naast de brug een sluisde waar we overheen kunnen, beiden lopen we de trap af, naar de sluis, over het water en aan de andere kant via de trap de dijk weer omhoog. Die paar extra meters kunnen er vandaag wel bij.

Na anderhalve kilometer komen we bij de volgende verzorgingspost, weer twee cola en weer verder. Op de dijk staan twee ezels naar mij te kijken, met hun kop volgen ze mij terwijl ik onder de dijk langs ze loop. In mijn gedachten praten ze als Statler en Waldorf uit de muppetshow, en hun commentaar is niet echt positief. Helaas ben ik zelf ook niet zo positief meer, het begint zwaarder te gaan en het tempo zakt langzaam weg. Na een kilometer moeten we een dijk op lopen, onderaan staat een bordje met de tekst "steile helling fietsers afstappen" reden genoeg voor mij om naar boven te wandelen. In de afdaling loopt het weer lekker, daarna loop ik echter over een lange rechte weg vol in de zon, het is nu echt warm en ik verlies een hoop vocht. Gelukkig heb ik mijn bidons bij me en kan voldoende drinken. Even later komen we weer bij een dijk, ook deze wandel ik op om in de afdaling gaat het tempo weer omhoog.

Helaas lukt het mij niet om op de vlakke stukken te blijven lopen, ik begin wat last van mijn maag te krijgen en wandel af en toe een stukje. Het tempo is nu helemaal weg en de laatste 15 km gaan erg zwaar worden vandaag. In Anjum, op 30 km, staat de volgende verzorgingspost, hier vul ik mijn bidons en drink weer twee cola waarna ik weer door loop. Nog 5 km door het veld, daarna over een 5 km lange dijk die het Lauwersmeer van de Waddenzee scheid. Inmiddels zak ik steeds verder terug en met nog 10 km te gaan loop ik achteraan, wel zie ik een aantal loper voor mij die niet echt meer uitlopen. Ik wandel telkens een stukje waarna ik weer een stuk kan lopen, aangezien mijn looptempo hoger ligt dan dat van de lopers voor mij komiek telkens weer dichterbij. Helaas verlies ik tijdens het wandelen weer terrein.

Halverwege de dijk, met nog 6 km te gaan staat de laatste verzorgingspost, meer dan een bekertje cola krijg ik niet weg, mijn maag heeft er niet veel zin meer in, zodra de cola binnen is krijg ik last van mijn maag en ben ik bang dat alles eruit gaat komen. Het enige wat ik kan doen is rustig wandelen. Na een kleine kilometer ga ik weer lopen en kom ik weer in mijn ritme terecht, stukje wandelen, stukje lopen en het gaat zowaar weer wat beter.

Nog ruim 3 kilometer te gaan, ik ben bij de sluizen en ga zo de dijk af bij Lauwersoog, ik heb een redelijk tempo te pakken als ik voor mij ineens de lampen op rood zie gaan, dan gaan ook de bomen dicht en sta ik stil. Langzaam gaat de brug omhoog en trekt de kramp door mijn kuit. Helaas is hier geen mogelijkheid om over een sluis te lopen en moet ik blijven wachten. Eerst gaan er een stuk of 5 zeilboten naar de waddenzee, daarna komen er nog een aantal van de andere kant. Uiteindelijk sta ik hier ruim 5 minuten stil.

Als de brug weer naar beneden is probeer ik weer te starten, helaas protesteren de benen nu, het stilstaan heeft ze geen goed gedaan.

Toch nog maar een stukje wandelen dan, een korte blik op mijn horloge leert dat ik toch weer een stukje zal moeten gaan lopen om binnen de limiet van 5 uur te finishen.

Nog even aanzetten dus, het hele lichaam protesteert, maar ik stel me telelens een doe, tot de volgende bocht, dan weer 100 meter wandelen, tot die boom dan weer 100 meter wandelen. Ook op deze manier tikken de kilometers weg en na 4 uur 59 minuten en 3 seconden ben ik terug op de parkeerplaats. Ruim 43 kilometer gelopen waarvan ik het grootste deel heb kunnen genieten.

De route was erg mooi, de verzorging weer prima voor elkaar en ondanks de hoge temperatuur zag het er wel erg mooi uit met dit weer.

uitslagen staan hier

Foto's staan van Toli staan hier

RUN Winschoten (100 km)

Enkele weken geleden leek het nog gekkenwerk om te gaan starten op een 100 km, maar plotseling zat er weer een beetje progressie in het lopen. Uiteindelijk heb ik daarop besloten om mij toch nog in te schrijven voor de RUN van Winschoten. Heel even was er twijfel over de afstand waarvoor ik mij zou inschrijven, maar uiteindelijk heb ik toch, tegen beter weten in, gekozen voor de 100 km. Met minder dan 30 trainingskilometers per week, geen lange duurloop en slechts twee 50 km wedstrijden, waarvan de laatste een week voor de RUN is de voorbereiding alles behalve ideaal. Alleen als alles mee zit is er een kleine kans dat ik de eindstreep haal binnen de gestelde 12 uur.

Halverwege de week komt het eerste slechte nieuws, het word een prachtige dag, waarschijnlijk de laatste mooie zomerdag van het jaar. Ik denk alleen niet alweer, de algehele tendens is dat we een slechte zomer hebben gehad, als ik echter mijn verslagen van het afgelopen jaar terug lees kom ik alleen maar loopjes tegen met temperaturen van boven de 25 graden.

Op zaterdagochtend 45 minuten voor de start zoek ik in het rosarium de verzorgingspost van MarathonPlus, na wat handen schudden plaats ik mijn doos met verzorging (8 flesjes cola en een zak snikkers) op de tafel en begeef me naar de start. In het startvak begint het al druk te worden. Voorin staan de snelle mannen die deel nemen aan het WK, ik ga achterin staan zodat ik niemand in de weg loop na de start.

Om 10 uur mogen we weg, meteen linksaf door het park daarna de woonwijken in waar het al gezellig druk is langs de route. De verschillende straten zijn weer versierd en door het mooie weer zitten er al veel mensen langs de kant. Het is voor mij de eerste keer dat ik hier loop sinds de Klinker is gesloopt. Ten opzichte van de vorige keren dat ik hier liep is de grootste verandering toch de looprichting, voor mij is het de eerste keer dat ik de ronde linksom loop, dit is even wennen, ook moet ik de eerste ronde opletten waar de verzorgingsposten staan.

Vanaf het begin loop ik een rustig tempo en loop de hele ronde in de buurt van dezelfde lopers. Al na 5 km komt de zon door en stijgt de temperatuur. Doordat er vandaag veel internationale lopers zijn is de refreshement zone erg lang, ik moet hier de kraam met algemene verzorging hebben, deze staat ergens tussen de kramen van de landenteams. De eerste ronde zie ik hem op tijd staan en neem wat te drinken. De tweede ronde zie ik de kraam over het hoofd tussen alle andere kramen en mis dus mijn vocht op 15 km. Daarna let ik telkens goed op zodat ik niet weer een verzorging mis.

De eerste ronde kom ik door in 1 uur en 4 minuten, ik begin vol goede moed aan ronde twee. Ook deze ronde kan ik lekker doorlopen en blijf ik dezelfde lopers om me heen zien. De snelle 50km lopers, die 15 minuten na ons gestart zijn lopen al weer ver voor ons en ook de snelle estafette teams hebben hun achterstand van 30 minuten al ruim goed gemaakt. Ik hou mijn tempo constant en op het missen van de verzorgingspost na gaat ook deze ronde soepel. Wel ben ik steeds meer op zoek naar de kleine stukjes schaduw die er af en toe te vinden zijn op het parcours aangezien de temperatuur behoorlijk op loopt en de zon bijna de hele route vrij spel heeft. Langs de kant zie ik de eerste dienbladen met rosé en bier de huizen uit komen, ik kijk op mij horloge en besef dat het nog geen 12 uur is, ook deze mensen gaan een lange dag tegemoet.

Ronde twee zit erop, weer 1 uur en 4 minuten, ik loop lekker vlak, maar merk toch dat dit niet veel langer meer soepel gaat. In het park pak ik mijn eerste flesje cola mee en drink dit wandelend op, daarna pak ik mijn looptempo weer terug en kom zonder veel moeite bij de verzorgingspost halverwege, ook hier neem ik nu iets meer tijd om te drinken en wandel weer een stukje en ook bij de sponspost op 8 km neem ik een bekertje water en drink dit wandelend op. Uiteindelijk kom ik daardoor deze ronde door in 1 uur en 13 minuten, een enorm verval al in ronde 3 en ik begin het steeds moeilijker te krijgen.

Ronde 4 begint hetzelfde als ronde 3, nu wandel ik echter ook als ik bij de post op 2,5 km wat drinken pak. Ik heb het erg warm en pak zoveel mogelijk natte sponzen aan die aangeboden worden langs de kant. Het lukt me al niet meer om meer dan 1,5 km te lopen zonder een wandelpauze. Wat een ellende en ik ben nog niet halverwege, sterker nog, ik heb er nog geen marathon op zitten. Na 1 uur en 24 minuten zit ronde 4 erop, ik wil stoppen, maar loop toch nog even door, ik wil morgen geen spijt hebben en twijfelen of ik het misschien niet toch gehaald zou hebben.

Ronde 5, ik begin weer als in ronde 4, maar helaas kom ik niet over de dip heen. Ik besluit al om te stoppen aan het einde van deze ronde terwijl ik nog niet halverwege ben. Deze ronde gaat verder hetzelfde als de vorige, alleen voel ik me een stuk slechter. Ik loop regelmatig een stukje van ongeveer een kilometer om vervolgens weer een paar honderd meter te wandelen, dit gaat hem echt niet worden. Het laatste rechte stuk loop ik naar de finish toe, daarna linksaf het park in met het idee dat ik er mee ga stoppen. Deze laatste kilometer gaat echter relatief weer ietsjes beter en als dan bij de verzorgingspost ook nog eens mensen gaan zeggen dat ik door moet lopen ben ik voor ik het weet begonnen aan ronde 6.

Al na de eerste kilometer heb ik spijt, maar ik loop door. Wat een ellendige ronde is dit, ik besluit dat het nu echt over is en sukkel rustig door. wel verbaas ik mij over het feit dat ik af en toe nog estafettelopers inhaal, mijn snelheid is volledig weg, maar er zijn dus mensen die het nog slechter doen. Langs de kant van de weg staan inmiddels de barbecues aan terwijl ik probeer door te lopen. Na 58 km schiet er even door mijn hoofd: "Het is niet eens een marathon meer" heel even klinkt dat alsof ik door kan lopen en de finish kan halen, maar hoe ik ook reken, de finish haal ik echt niet meer binnen de gestelde limiet. Het laatste stukje zet ik nog even weer aan en 1 uur en 22 minuten nadat ik wilde stoppen kom ik voor de laatste keer over de streep. ik loop wel door tot aan de verzorging in het park en stap daar uit. Even probeert Ed, trainer/coach van MarathonPlus, me te overtuigen dat ik door moet gaan en dat 70 km beter klinkt dan 60 km, maar ik kan mij niet motiveren voor een extra 10 km terwijl de finish toch niet te halen valt.

Nadat ik gestopt ben ga ik even zitten, het lichaam geeft meteen aan dat dit is waar het al een tijdje naar verlangt en ik voel me meteen een stuk beter. Ik blijk op het juiste moment gestopt te zijn, want niet veel later worden er pizza's bezorgt waarvan ik een puntje mee pik. Het smaakt mij prima. Daarna meld ik mij af bij de jury en ga naar huis, neem een lekker warm bad en volg het laatste uurtje van de RUN via het internet.

Marco

Monnikentocht

Zaterdag 3 september is weer de Monnikentocht verlopen, deze landschapsloop kent verschillende aftanden, voor de wandelaars is er keuze uit 15 en 30 km, voor de hardlopers zijn er de 18, 33 en 50 km. Doordat ik de laatste tijd weer enigszins kan lopen heb ik besloten te starten op de 50 km. De start is in Wonderwereld in Ter Apel, vanaf daar lopen we via Sellingen naar Bourtange waar de finish op het plein in de vesting is.

De wandelaars zijn al een half uur onderweg als ook de hardlopers mogen starten. Er is dit jaar een record aantal deelnemers waardoor het erg druk is op de fietspaden. Het is erg warm, rond de 30 graden en bijna windstil waardoor het een erg zware loop zal worden. Aangezien ik volgende week in de RUN van Winschoten wil starten doe ik het vandaag rustig aan. Ik maak me dus niet druk en loop lekker in de groep mee. De hele route lopen we over wandel en fietspaden afwisselend door het bos en door boerenland. De eerste 10 km loop ik in iets meer dan een uur en vind ik het nog iets te druk. Daarna strekt het veld zich wat uit en komt er meer ruimte. Inmiddels hebben we al vele wandelaars ingehaald en er zullen er nog velen volgen.

Na ongeveer 16 km komen we uit een bos op een zandweg, hier loop ik vol in de zon en is er absoluut geen wind, ik besluit het even wat rustiger aan te doen en ga kort over tot een wandelpas. Een aantal lopers haalt mij in, maar deze lopers zijn al halverwege omdat ze slechts de 33 km lopen. Bij de volgende verzorgingspost, ze staan om de 5 km, haal ik deze groep lopers weer in. Zoals bij vrijwel alle posten drink ik ook hier weer 4 bekers cola en twee water, tevens vul ik telkens mijn kleine flesje die ik bij me heb. Aangezien dit telkens een grote hoeveelheid vocht is wat ineens in het lichaam komt wandel ik na elke verzorgingspost een paar honderd meter zodat ik geen last van mijn maag krijg. Het groepje lopers haalt mij weer in en ik pik aan bij deze lopers. Ala het dan net lekker loopt komen we bij het punt waar de route van de 50 km linksaf gaat terwijl alle andere afstanden rechtdoor lopen. Tot hier waren er continue lopers voor en achter mij te zien, dat is nu afgelopen, ik kom op een lange rechte landweg vol in de zon te lopen en zowel voor als achter mij is niemand te zien terwijl het toch bijna 2 km rechtvooruit loopt.

Ook hier is het weer enorm warm en wandel ik een stukje tot er weer wat schaduw is, vanaf daar loop ik weer door tot de volgende verzorgingspost. Vanaf hier moet ik toch af en toe een stukje wandelen om mezelf niet kapot te lopen, volgende week moet ik weer volledig hersteld zijn. Het landschap is hier erg mooi, dus ik kan volop genieten. Zo kom ik de komende kilometers door. Met nog 17 km te gaan word ik ingehaald door Gijs Honing en Ineke Scheffers, ik blijk nu als laatste te lopen, toch boeit mij dit helemaal niet. Ik loop een paar kilometer mee en laat ze dan gaan. De bezemwagen, in dit geval een fiets met daarop Henri Thunissen. Rustig pratend tikken de kilometers weg, soms lopend soms wandelend. Na 45 km komt de route van de 50 km weer samen met de andere afstanden en haal ik weer wandelaars in. Ook vertelt Henri mij dat hij twee jaar geleden als laatste over de streep kwam in 6 uur en 2 minuten, mijn doel in het laatste deel is dus hieronder blijven.

Tot nu toe stonden alle 5 km bordjes ongeveer 500 meter te vroeg, dus ik verwacht de finish dan ook na 49,5 km op mijn Garmin, helaas is dat niet het geval en klopt de totale afstand uiteindelijk wel. Ik moet dus de laatste paar honderd meter even aan zetten om daadwerkelijk onder de 6:02 te blijven. Dat lukt dan ook, na 6 uur 1 minuut en 13 seconden loop ik onder de slinger door en ben ik gefinisht. Deze keer ben ik niet kapot en voel ik me prima, op het terras geniet ik dan ook van een verkoelend biertje voordat ik weer naar huis vertrek. Volgende week weer een loopje, kijken hoeveel rondjes ik kan lopen in Winschoten.

Marco