Drenthe Marathon Klazienaveen

Weer warm weer in Klazienaveen.

Gisteren werd op de site van de Drenthemarathon al vermeld dat het evenement gewoon door zou gaan ondanks de hoge temperatuur, in Klazienaveen zijn de lopers immers wel wat gewend.
Dit jaar was het de 25ste editie, en van de voorgaande 24 waren er maar liefst 23 met warm weer verlopen.
Om 14:00 uur ben ik op de parkeerplaats van de lokale voetbalclub, het is inmiddels 24 graden, dit in kombinatie met een hoge luchtvochtigheid en weinig wind maakt dat het erg warm aan voelt.

Op de parkeerplaats ontmoet ik Jan en Ronald, we praten wat bij en lopen rustig richting start.
Om 14:30 mogen we dan eindelijk beginnen, de afgelopen week liep ik in de trainingen niet al te lekker (de week daarvoor heb ik veel te veel op te hoog tempo gelopen, dat breekt nu op) dus besluit ik rustig aan te doen, ook Ronald denkt er zo over en na de aanlooprondjes van in totaal ruim 2 km lopen we samen verder.
Het parcours is inmiddels bekend, ik loop hier nu voor de vijfde keer, in de bebouwde kom is het groot feest met veel live muziek (van smartlap tot stevige rock), veel bewoners hebben de barbeque in de voortuin staan en genieten van het mooie weer.
Na ruim 3 kilometer draaien we rechtsaf de bossen in, hier vinden we de eerste drankpost, helaas geen cola of banaan deze keer maar slechts water en een sportdrank, dan maar een marathon lopen op alleen water.

Ronald en ik lopen op een schema van 3 uur 45 en dat voelt goed. Bij de eerste doorkomst in Klazienaveen moet Ronald even stoppen om zijn drankflesjes te wisselen, ik minder iets aan snelheid en een paar honderd meter later lopen we weer samen.
Bij de verzorgingspost op 17 kilometer (ze staan om de 2,5 km) pak ik mijn zoveelste watertje, het is erg warm dus ik neem ook weer een spons mee om af te koelen. Ronald neemt een gelletje en raakt weer iets achterop, na een paar honderd meter is hij nog niet bij dus ga ik alleen verder en versnel iets.

Ook de derde ronde gaat lekker, ik drink 5 bekertjes water per ronde en gebruik 3 sponzen, wel merk ik dat het niet zo soepel gaat dan de vorige marathons.
Bij het ingaan van de laatste ronde (10 km) staat de klok op 2:49, een 3:45 is nog wel mogelijk, maar het gaat erg zwaar en ik besluit het rustig uit te lopen, een toptijd is het sowieso niet en de komende weken staan er nog teveel loopjes op de kalender om nu te forceren.
Ondanks het erg lage tempo deze laatste ronde wordt ik niet ingehaalt, sterker nog, ik haal nog steeds andere lopers in, het begint op een slagveld te lijken.

Bij de verzorgers lijkt het beste er ook af, werden de eerste rondes de bekertjes water nog aangereikt, nu moeten de lopers ze zelf maar pakken van de tafel die ruim 3 meter van het pad af staat, dit stilstaan en weer opstarten vind ik persoonlijk niet prettig en ik hoop dat dit geen gewoonte gaat worden, toch vrees ik dat de Drenthe marathon te groot wordt, het is al erg druk op het parcours, met name de eerste uren als ook de halve marathoners er lopen. Ook lijkt de verzorging op die van een grote stadsmarathon (en dat is geen compliment), ik ben waarschijnlijk wel wat verwent na de prachtige loopjes van de DFW-runners, maar de keuze was hier echt te beperkt.

Na 3:47:45 passeer ik de finish, de laatste ronde net binnen het uur gelopen. Jan staat bij de finish en is net binnen de 3:40 gebleven, Ronald heb ik niet meer gezien.
Voor mij was dit voorlopig de laatste Drenthe marathon en of ik er over drie jaar weer bij ben? als het aantal deelnemers blijft groeien en de Afrikaanse lopers het belangrijkste zijn voor de organisatie denk ik het niet.

Marco

Verslag Woensdag Gehaktdag marathon

Gegokt en verloren (maar toch lekker gelopen)

Normaal zijn wedstrijden vaak in het weekend, maar de DFW-Runners organiseren ook af en toe een marathon op een doordeweekse dag, woensdag 21 mei was er zo'n marathon met de toepasselijke naam Woensdag Gehaktdag marathon.
Zoals zo vaak bij dit soort kleinschalige loopjes zijn het weer voornamelijk de veellopers die het beperkte startveld vormen.
Voor de start is het dus weer erg gezellig bijpraten en een minuut of 5 voor de start moeten we dan ook richting denkbeeldige startlijn geroepen worden.
Namens de Brouksterrunners loopt dit keer ook Dick mee op de 22,4 km, ik loop zelf de marathon.

Om 11 uur starten we, om de afstand op 42,2 km te laten komen moeten we eerst een kort rondje lopen, daarna volgen er nog 10 rondes van 4 km.
Het weer is vandaag heerlijk, het zonnetje schijnt, de temperatuur blijft op 17 graden steken en er waait een ligt windje.
Na de aanloopronde loop ik in een kopgroep van 4 man die al in de eerste grote ronde uitdunt tot 2 man.
In de derde ronde versnel ik ongemerkt een beetje en loop ik alleen aan kop, iets wat mij normaal nooit gebeurt in een marathon.

Na drie rondes zie ik dat ik op schema loop voor een pr, dat zal mijn doel worden de komende 28 km.
Ik begin rond dit moment ook de eerste achterblijvers in te halen, een daarvan is Dick, die hier ongetraind loopt te genieten van het weer, de omgeving en de sfeer.
Dit zijn op dit moment ook de enige lopers die ik tegen kom, en zo draai ik lekker mijn rondjes.
Onderweg zijn er af en toe wat wandelaars en fietsers die, vrijwel zonder uitzondering, even groeten en succes wensen. Sommigen vragen hoeveel kilometers we lopen en je ziet aan hun gezicht dat ze een beetje schrikken als je ze vertelt dat je 42,2 km loopt op een woesdagmiddag.

Het parcours loopt door een prachtig gebied met bos, meertjes en velden onder de rook van vliegveld Eelde, een klein gedeelte loopt langs de snelweg waar ik vaak langs rij, nu zie ik al die mensen daar rijden naar hun werk en ik mag heerlijk lopen, wat een geweldig gevoel.
Tot ronde 8 loop ik nog op schema, en ik zie dat ik de laatste drie rondes binnen 20 minuten moet lopen om onder de 3:26 te blijven, tot nu toe liep ik alle rondes daar ruim onder.
Ik heb er ruim 30 km op zitten, maar merk dat het erg zwaar begint te worden, ondanks dat heb ik wel het idee dat ik mijn tempo redelijk kan vasthouden, bij de doorkomst na ronde 8 blijkt dit niet te klopppen en heb ik ruim 15 seconden verloren.
Ik probeer nog een keer te versnellen, maar dat kan ik niet vast houden en ik zie dat een pr er niet in zit vandaag, de motivatie om dan maar voor een tijd onder de 3:30 te lopen ontbreekt en ik laat het tempo zakken totdat het weer lekker gaat en ik weer kan genieten van het lopen.

In de negende ronde halen enkele achterblijvers mij weer in, ook moet ik de eerste plaats af staan en aanklampen lukt niet meer. De laatste ronde loop ik net binnen 24 minuten, een gemiddelde van net boven de 10 per uur terwijl ik in het begin toch bijna 12,5 km per uur liep.
Hierdoor lever ik in de laatste twee rondes bijna 6 minuten in en kom ik uit op 3:31:30, een tijd waar ik best tevreden mee ben, net als de tweede plaats.
Waar ik niet tevreden over kan zijn is de opbouw van de race, in de laatste 8 km 6 minuten verliezen is teveel, een hoge prijs voor de te snelle eerste 30 km, een gok die deze keer slecht uit pakte, maar.........I'll be back

Dan nog de loop van Dick, hij heeft rustig gelopen en is na ruim twee en half uur gefinisht op de 22,4 km.
De organisatie was ook dit keer weer geweldig en we hebben genoten van het uitgebreid buffet bij de verzorgingspost, bedankt DFW-runners.

Marco

uitslagen en foto's: http://www.dfwrunners.nl/
verslag en foto's: http://www.marathonleens.nl/

Ultralopen Steenbergen

46 rondes door Steenbergen.

Na een half jaar voorbereiden was het op 2 mei dan eindelijk zover, vanuit ons tijdelijk verblijf in Zeeland vertrek ik naar Steenbergen.

De laatste dagen is er echter een klein probleempje ontstaan, ik ben erg verkouden en heb al een paar dagen niet echt veel zin om te eten, verder voel ik mij prima, dus ik maak mij niet druk.

Om even over twee haal ik mijn startnummer op en plaats mijn verzorging langs de route.

Zoals zovaak bij (ultra)marathons ontmoet ik ook nu weer een hoop bekenden, hier en daar maak ik even een praatje, dan neem ik afscheid van Margitt en Max (zei zullen weer naar Zeeland gaan en mij pas morgenmiddag weer komen halen) en ga naar het startvak.

Om 15:00 klinkt het startschot en begin ik samen met 29 andere lopers aan de 24 uur. De eerste rondes loop ik tussen de 14 en 15 minuten per ronde (2102 meter) even later zakt de tijd tot onder de 14 minuten per ronde.

Alles voelt goed en het loopt lekker, ik eet en drink iedere ronde een klein beetje en ook dat levert (nog) geen probleem op.

Na 5,5 uur lopen ben ik weer toe aan een hapje eten en een flesje sportdrank, maar nadat ik dit op heb en weer begin met lopen komt mijn maaginhoud omhoog, ik kan het net binnenhouden, maar ben wel genoodzaakt te gaan wandelen, na een ronde van ruim 18 minuten kan ik weer gaan lopen en zakt mijn rondetijd weer tot onder de 15 minuten.

Een uur later is de zon onder en koelt het af, tijd om de korte broek en het shirtje in te ruilen voor iets warmers, dus ga ik even de sporthal in om me te verkleden, ook gebruik ik deze rust om wat te eten en te drinken. Weer heeft mijn maag er geen zin in en dit keer moet ik snel naar en toilet om daar van mijn maagkrampen af te komen, .....diaree, dat kan er ook we bij, mijn kansen op een goede afstand worden ieder uur kleiner, toch ga ik na ruim 15 minuten oponthoud weer verder en het lopen voelt goed.

Mijn rondetijden zitten rond de 15 minuten en zakken daar zelfs weer even onder, als ik kijk naar mijn rondetijden en de afstand die ik er inmiddels op heb zitten ziet het er allemaal erg goed uit, alleen als niet voldoende voeding binnen krijg heb ik toch een probleem.

Voorlopig loop ik door en wandel af en toe een ronde om een beetje te eten, een ronde wandelen duurt ongeveer 22 minuten als ik dus 2 rondes kan lopen en 1 ronde wandelen dan haal ik die 160 km met gemak. Helaas krijg ik ook tijdens een ronde wandelen slechts een klein hapje binnen en het lijkt erop dat alles wat ik drink er een halve ronde later alweer uit komt.

Na 10 uur lopen begin ik mij wat slapjes te voelen en begint het ook steeds lastiger te worden om een volle ronde te lopen en twee uur later zie ik in dat het een kansloze missie is geworden, inmiddels wandel ik alweer bijna 4 rondes zonder meer dan 100 meter achterelkaar te hebben kunnen lopen. Ik ben hier gekomen om te lopen en niet om te wandelen, ook 160 km zal zo moeilijk haalbaar zijn dus besluit ik na 96,6 km dat het genoeg is, het is inmiddels 4 uur 's nachts, ik wil een half uur rust nemen om te eten en te kijken hoe het dan gaat, maar na een half uur liggen hoesten is mijn maag nog steeds niet van plan om voeding toe te laten, dit is voor mij het moment om te besluiten er dan maar helemaal mee te stoppen, wandelen voor een afstand van 150 km is niet waarvoor ik hier ben gekomen.

Ik wacht tot 7 uur en bel dan Margitt dat ze mij kan komen halen wanneer ze er klaar voor is. Om 9 uur zit ik heerlijk in het zonnetje te kijken naar de start van de 6 uursloop en de laatste loodjes van de 24-uur, nog steeds krijg ik slechts met moeite wat drinken binnen.

Na een half uur zijn Margitt en Max er ook, we moedigen samen nog even de lopers aan en gaan dan naar ons tijdelijk huisje, ik ga in bad en duik nog een uurtje in bed, de rest van de dag genieten we van het mooie weer en 's avonds lukt het mij dan eindelijk weer om een normale maaltijd binnen te krijgen.

Na afloop heb ik totaal geen last van mijn benen, mijn maag is echter nog steeds niet de oude ne ook de verkoudheid is nog niet voorbij, toch wil ik weer lopen.

Voorlopig heb ik geen doel meer om naartoe te werken, over twee weken loop ik weer een marathon, daarvan staan er nog 3 in de agenda voor deze zomer, ook staat de 50 km van Assen in de planning, ik twijfel of ik nog een lange ultra wil proberen dit jaar, ik ben er nu wel klaar voor en aangezien we de komende twee jaren op Curacao zullen wonen is het nu of pas over drie jaar.

Over twee weken hopelijk een iets positiever verslag van de Woensdag Gehaktdag marathon,

Marco

uitslagen en foto's op www.ultraloopsteenbergen.nl