Verslag Afsluitdijkloop

Zaterdag 28 april 2007, dit jaar bestaat de afsluitdijk 75 jaar en sv Friesland heeft hierin een reden gezien om een marathon te organiseren over de Afsluitdijk. Het parcours zal lopen vanaf het gemeentehuis in Hippolytushoef naar het gemeentehuis in Witmarsum, de afstand wordt daardoor 44,4 km, iets langer dan een marathon.

De afgelopen maanden ging het lopen erg lekker, tot 3 keer toe wist ik mijn pr op de marathon te verbeteren en ook de Zestig van Texel ging boven verwachting soepel (zie verslagen verderop).
De verwachting was dan ook dat op dit vlakke rechte parcours wel weer een pr mogelijk was.

De week voorafgaande aan de Afsluitdijkloop was niet een ideale voorbereiding, op het werk was het erg druk waardoor ik niet voldoende rust kreeg, tevens is het niet gelukt om goed te eten, maar ach, het was "maar" een ruime marathon, en na een aantal ultra's moest dit toch geen probleem zijn?

's Ochtends om even na 7 uur vertrok ik richting Witmarsum, vanwaar we om 09:30 met bussen naar de start in Hippolytushoef werden gebracht. Het ontvangst in het gemeentehuis van Witmarsum was goed, koffie, thee en een praatje met andere lopers (waarvan een aantal ook op Texel waren twee weken geleden).
Dan in de bussen, en over de dijk. Net als op vrijdag leek het ook nu wel mee te vallen met de muggenplaag die ons beloofd was.

Aangekomen in Hippolytushoef moesten we eerst startnummers halen, en was er voldoende tijd om even bij te praten met oude bekenden.
Na een laatste sanitaire onderbreking heb ik mij om 10:50 naar de start begeven, en om 11:00 schoot de burgemeester het deelnemersveld weg.

Ik had hoog ingezet, de marathonsplit binnen d 3:45, en de hele afstand binnen 4 uur (is voor mij een hoge inzet).
Vlak na de start kwam ik in een groepje dat een tempo liep van ongeveer 12 km/uur, het nadeel was dat het groepje steeds verder uit elkaar viel, gelukkig liep er ongeveer 100 meter voor ons nog een groepje in vrijwel hetzelfde tempo, en na 5 km alleen lopen kreeg ik de aansluiting met dit groepje te pakken, inmiddels waren we al op kilometer 10, vlak bij het monument op de afsluitdijk.

Bij de verzorgingsposten viel het groepje steeds even uit elkaar, om na ongeveer een kilometer weer bij elkaar te komen.
Dit werd tot 20 kilometer vol gehouden, daarna viel het helemaal uit elkaar en bleven er een hoop eenlingen en een aantal tweetallen over (erg spijtig, want hier zat ik nog op een schema van rond de 3:45 op de marathon).
Inmiddels was de wind (kracht 4), die de hele weg tegen stond, niet meer de heerlijke verfrissing op een dag die eigenlijk wel erg warm was voor een lange duurloop, maar een iritante vervelende tegenstander, die vanaf hier dus ook alleen overwonnen moest worden.

Het eerste gedeelte van de dijk is nog in stukken te verdelen, tot het monument (+/- 5 km), tot Breezanddijk (+/- 12 km), maar daarna is het een lang recht tuk wat verdwijnt in de heiïgheid aan de horizon.

En dan eindelijk na 32 kilometer rechtuit eindelijk weer een bocht, we hebben de dijk gehad, hier is het 35 km punt en gaan we de polder in richting Witmarsum, wat nog 9 km verderop ligt.
Inmiddels is bij mij het lampje uit gegaan, te weinig brandstof, te warm, te veel energie verbruikt om tegen de wind in te lopen, een slechte voorbereidingen, te hoge doelstellingen en een te snelle start breken mij op. Vanaf nu denk ik al helemaal niet meer aan een eindtijd, maar alleen nog maar aan het halen van de finish, vanaf hier zal ik af en toe zelfs een stukje moeten wandelen, helemaal wanneer we een stukje uit de wind en in de zon lopen, de temperatuur loopt dan wel heel hoog op.

Als ik om mij heen kijk zie ik dat ik niet de enige ben die het zwaar heeft, overal in mijn buurt wandelen hardlopers of is het tempo helemaal verdwenen, ik haal lopers in die wandelen, om even later als mijn tempo even weg is weer door dezelfde mensen ingehaald te worden, dit ritueel herhaalt zich meerdere malen in de laatste kilometers, maar uiteindelijk zullen we allemaal dit laatste stuk volbrengen.

En dan is het eindelijk zover, ik loop Witmarsum binnen, vanochtend reed ik hier met de auto, en weet nu dus dat ik er bijna ben. Nog even doorbijten, niet wandelen, hier staat een beetje publiek, (Onderweg stond helemaal niemand) en ja daar is de streep.
Eindelijk na 4 uur en 27 minuten ben ik binnen, bijna een half uur later dan gehoopt en helemaal kapot.

Na het in ontvangst nemen van een plaquette en een heerlijk douche (met dank aan de kampeerders die mij van een muntje konden voorzien) op de lokale camping ben ik weer rustig naar huis gereden.
De komende weken, maanden en jaren zal ik nog honderden keren over die dijk heen moeten, maar voorlopig niet te voet., nee ik pak de auto.

MVG Marco


zie verder ook www.svfriesland.nl