zaterdag, april 18, 2009

Lopen in de tropen (2)

The road to Aruba

Inmiddels zijn we een maand verder, de trainingskilometers zijn opgevoerd, maar ik lig nog steeds achter op schema.
Allereerst zijn de omstandigheden hier niet ideaal om te lopen, de infrastructuur en de bewoners zijn beiden niet berekend op hardlopers, verder is het hier overdag te warm om te lopen en ben ik door het werk gebonden aan een 30 minuten-regeling (tijd om na een oproep aanwezig te zijn is 30 minuten) waardoor een duurloop lastig is.

Twee weken geleden kwam het zo uit dat ik overdag kon trainen, Max had een verjaardagsfeestje van 3 tot 6 en ik zou dan daar in de buurt gaan lopen, het rondje is daar erg heuvelachtig en de klimmetjes zijn lang en steil, daarnaast was er geen schaduw, na een uur was ik al redelijk leeg, eigenwijs als ik ben ben ik toch doorgelopen en was blij dat na in totaal bijna twee uur Margitt belde dat we naar huis konden. Het resultaat: bijna 19 km in 1:57 en dusdanig diep gegaan dat ik er de hele week tijdens de trainingen last van gehad heb, weer een trainingsweek verloren, ik heb er nog maar twee te gaan.

Tot deze slopende training had ik inmiddels al weer de nodig kilometers gemaakt op de loopband en had ik de ronde van 30 kilometer over de Hatovlakte ook al weer gelopen.
In de week na deze training ben ik 's ochtends om 4 uur opgestaan om de ronde over de vlakte weer te gaan lopen, het eerste stuk langs de weg was heerlijk rustig en rond de tijd dat het druk werd op de weg liep ik al op de Hatovlakte, waar het altijd rustig is. Vanaf het begin liep het al niet lekker, maar ik had het idee dat het wel beter zou gaan als ik eenuurtje onderweg was.
Helaas gig het na een uurtje lopen alleen maar slechter en na ruim 15 kilometer moest ik al wandelen. Het zonnetje was inmidels alweer boven de horizon uitgklommen n ik kon nog wel genieten van het rode zand, de rotsen en flora en fauna op de vlakte, wat is het toch heerlijk om zo alleen te mogen lopen met alleen het geluid van de beukende oceaan op de rotskust en zingende vogels om je heen.
Helaas bleef het niet bij deze ene wandeling, telkens als ik weer ging lopen was het lichtje na een kilometer of 2 weer uit en dan duurt het lang voordat eindelijk de weg van de vakte af in zicht komt.

Na ruim 20 kilometer kom ik dan bij het boerderijtje uit, hier loopt een verharde weg omhoog, normaal heb ik het al zwar op deze klim, nu moet ik vanaf het begin wandelen, gelukkig komt na bijna twee kilometer ook aan deze klim een einde en kan ik mijn weg vervolgen op de rand en in de berm van de hoofdweg, waar je continu moet opletten omdat sommige $#% ^%$&* het nodig vinden om je te snijden of om in te halen als ze je passeren.
Ik ben inmiddels bijna drie uur onderweg, ik heb mijn beide bidons leeg en de anderhalve liter water in mijn rugzak is ook bijna op. Na 25 kilometer kom ik langs een supermarkt en koop ik twee flesjes cola, al wandelent drink ik ze leeg en begin dan weer te lopen, het gaat weer enigzins lekker en ook de laatste heuvel kom ik lopend over, nu nog een ruime kilometer en ik ben thuis, ik hou iets van tempo vast en bereik ons huis na 3 uur en 53 minuten, de Garmin geeft 30,55 kilometer aan.

Na deze training heb ik besloten om eerst maar eens een paar dagen goed te herstellen alvorens ik de trainingen weer op pak. Dit lijkt te werken, afgelopen dinsdag ben ik weer op de loopband gestapt en heb 28 km in 1:36 gelopen met een goed gevoel en een behoorlijk negatieve split, gisteren moest ik vliegen en ben ik lopend naar het vliegveld gegaan, slechts 7,5 km, maar wel overdag en met een aantal behoorlijke klimmen, ook dit voelde goed.
Vandaag was weer een rustdag en voor morgen staat er weer een loopbandtraining op het programma (ik heb de wacht dus buiten lopen is geen optie).

Het vertrouwen in een goede afloop op 8 mei was helemaal weg, langzaam begint ht wat terug te komen en begin ik weer hoop te krijgen in het volbrengen van de 75 kilometer, een goede tijd zal er zeker niet in zitten, daarvoor heb ik momenteel een te grote trainingsachterstand.
Nog drie weken en dan moet het gebeuren, als alles goed gaat loop ik de komende week een duurloop van rond de 40 kilometer en daarna is het tijd voor hestel, dat gaat hier toch iets langzamer dan in Nederland.

Marco