Self Transcendence 100 km

44 rondes door het Amsterdamse Bos

Zaterdag 5 april rond 5 uur in de ochtend ben ik richting Amsterdam vertrokken om daar deel te gaan nemen aan de Self Transcendence hardloop wedstrijd over 100 km. Vanaf het moment dat ik de snelweg op draai gaat het regenen en het wordt de hele weg niet meer droog.

Om half acht ben ik bij het Amsterdamse Bos, in de stromende regen schrijf ik me in en ga nog even een half uurtje in de auto zitten schuilen.

Vijf minuten voor de start begeef ik mij richting startlijn en zet mijn koelbox met verzorging langs het parcours.

Om 8 uur beginnen de 22 lopers aan hun 100 km wedstrijd. eerst moet er een aanloopstuk van 1440 meter gelopen worden waarna we beginnen aan 44 rondes van 2,24 km.

Tijdens de start is het gestopt met regenen, en de eerste vijf minuten van de race zijn droog, maar na nog geen kilometer lopen begint het alweer te regenen. Het parcours bestaat uit zand (modder), schelpenpaden, asfalt en grind. Door de aanhoudende regen staan er behoorlijke plassen op de paden en zijn een aantal bochten spekglad.

De eerste kilometer loop ik iets te snel, daarna laat ik het tempo zakken en loop ik mijn rondjes met een snelheid van net boven de 9 km/uur. Aan het eind van iedere even ronde (om de 4,5 km) stop ik even bij de verzorgingspost om wat te eten en te drinken, de keuze is hier enorm en ik experimenteer met allerlei verschillende etenswaar zodat ik in Steenbergen weet wat wel en niet goed bevalt. Na twee uur lopen begint het eindelijk op te klaren en zien we de zon doorkomen, het word nu zelfs zo warm dat ik bij de auto mijn jasje wil omruilen voor een shirt, maar net voordat ik aan het einde van deze ronde ben begint het weer te regenen en koelt het snel af, dit ritueel zal zich nog menigmaal herhalen vandaag en het jasje zal uiteindelijk niet uit gaan.

Om 12 uur, we zijn inmiddels al 4 uur onderweg, start ook de 50 km, de meeste lopers in deze race zullen mij toch een aantal keer inhaal. In de 50 km lopen nog een aantal bekenden mee, naast Eric en Jannet loopt ook Wilma weer mee, tijdens mijn eerste 100 km liep hebben we nog een stukje samen op gelopen, nu lopen we ongeveer eenzelfde tempo en zien elkaar dus niet tijdens het lopen.

De rondes tikken langzaam weg, iedere doorkomst word ik weer aangemoedigd door de organisatie, deze persoonlijke aanmoedigingen doen mij goed, het klinkt alsof ze iedere loper persoonlijk kennen. Aan het einde van de middag word het weer wat rustiger op het parcours, de meeste 50 km lopers zijn inmiddels binnen en ook de eerste 100 km lopers zijn gefinished, maar doordat de ronde niet zo groot is blijf je wel steeds lopers zien, dus eenzaam voel ik mij niet.

De eerste dip komt bij 65 kilometer, rond kilometer 30 was het tempo weer heel langzaam iets omhoog gegaan, maar nu zakt het toch behoorlijk terug. Bij de verzorgingspost neem ik even wat extra tijd om te eten en drinken en ga er dan weer twee rondes tegnaan, dit werkt prima, het tempo blijft anderhalve ronde goed en zakt dan weer langzaam terug.

Door de regen zijn mijn schoenen inmiddels doorweekt en heb ik een blaar op mijn linkerteen, gelukkig knapt deze vrij snel waardoor de pijn verdwijnt.

Dan schiet er plots een steentje bij mijn hak de schoen, ik kan nu niet anders dan even stoppen en mijn schoen leeggooien, ik vrees het ergste als ik ga zitten om mijn schoen uit te doen, maar na het opstaan heb ik nergens last van en kan ik gewoon doorlopen.

Na 31 rondes heb ik mijn tweede dip en besluit ik dat ik een extra verzorging in las, dus ook in deze oneven ronde stop ik even om te eten en drinken, ik krijg hier echter zoveel energie van dat ik daarna weer gewoon iedere twee rondes ga eten.

Met nog 11 rondes te gaan begin ik met aftellen, het gaat lekker, maar ik verwacht dat ik nog wel een extra verzorging in zal passen zodat ik weer op een even ronde uitkom (waar je al niet mee bezig bent tijdens het lopen), het gaat echter zo lekker dat dit niet nodig is, na 85 km heb ik drie keer een behoorlijk dip gehad en gaat het tot de finish weer lekker.

Met nog twee rondes te gaan besluit ik de laatste eet en drinkstop een ronde naar voren te halen, zodat ik de laatste twee rondes lekker door kan lopen, zo gezegd zo gedaan, ik kijk na ronde 43 nog even hoelang ik hierover gedaan heb en bereken dan dat ik net boven de 11 uur uit kom, dus even versnellen, ongeveer 100 meter voor mij loopt nog iemand, daar wil ik voor komen, dus door versnellen en met nog een kilometer te gaan haal ik ook deze loper in.

Nu lijkt zelfs mijn pr binnen bereik te zijn, dus niet vertragen, en zonder echt diep te hoeven gaan (dat was al een paar keer gebeurt) loop ik de laatste ronde in 12 minuten, mijn snelste ronde vandaag en een pr verbetering van 1 minuut en 12 seconden.

Mijn eindtijd: 10:56:02, 7e bij de mannen senioren en 11e overall.

Het was voor mij een geweldige dag, ondanks het af en toe slechte weer heb ik genoten van een pittig parcours met een gemeen klimmetje (die je de eerste rondes nauwelijks merkt, maar na 7 uur lopen is het toch echt een heuvel), veel modder, plassen en grind, een super verzorging (er was zoveel dat ik niet alles heb kunnen proberen) en zeer enthousiaste vrijwilligers die ieder ronde weer (11 uur lang) vrolijk bleven aanmoedigen. Hiervoor wil ik alle vrijwilligers dan ook hartelijk danken.

Dit was voor mij de laatste test voor de 24-uur, het ziet er allemaal goed uit en ik heb weer meer vertrouwen in een mooie afstand op 2 en 3 mei, de volgende loop wordt voor mij de marathon-tweedaagse in Spier op 18 en 19 april.

Marco

uitslagen en foto's: http://www.srichinmoyraces.org/nl

foto's: http://picasaweb.google.de/cosibullig/Amsterdam2008