De 50 van Assen

Soms zet je het verstand even uit en doe je waar je zin in hebt, meestal pakt dat niet goed uit, maar heel soms kun je jezelf dan verrassen. Na de twee maanden van maximaal 4 km per dag lopen was het al boven verwachting dat ik woensdag de Boomkroonpadmarathon uit kon lopen. Drie dagen later weer een lange loop is zeker geen goed idee, toch vertrek ik zaterdagochtend naar Assen voor De 50 van Assen. Verwachtingen heb ik niet, ik ben benieuwd hoeveel last ik nog zal hebben van de marathon en of de stijgende lijn nog doorzet, het zijn rondes van 5 km, dus als het niet gaat kan ik zo uitstappen.

Voor de wedstrijd zijn er weer vele bekenden, daarnaast zijn ook bijna alle wereldtoppers op de 50 km aanwezig omdat vandaag ook de finale van de IAU worldtrophy 50km gelopen word.

Er is even tijd voor een kort gesprek waarna ik naar de startboog op de atletiekbaan ga. Om 10 uur mogen we beginnen met lopen en ik loop meteen achteraan. De snelle jongens gaan er als hazen vandoor en ik probeer mijn ritme te vinden. Deze dag heb ik geen horloge of Garmin om en loop dus volledig op gevoel. Vanaf het begin gaat het lekker, hoewel ik wel veel lopers voor mij zie waar ik normaal toch bij weg zou moeten lopen. Ik trek me hier niets van aan en loop gewoon mijn eigen race.

Iedere ronde lopen we een rondje over de atletiekbaan waarna we het sportpark verlaten voor een grotere ronde door het bos. Na 2,5 km en op de baan staan verzorgingsposten., doordat het weer erg warm is neem ik telkens wat te drinken, bij de ene post water, bij de volgende cola en water. Bij het ingaan van de volgende ronde staat een grote flatscreen waarop de rondetijden te lezen zijn en na de eerste ronde geeft hij 32 minuten aan, net onder de 10km/uur, het gaat soepel en de tijd valt niet tegen, op naar de volgende ronde. Al binnen een kilometer in ronde twee schieten een aantal snelle jongens mij voorbij, wat gaat dat snel.

De volgende ronde loopt ook soepel en deze 5 km gaat zelfs net binnen de 30 minuten, dus nog een ronde. Ook ronde 3 gaat binnen 30 minuten, net als ronde 4, inmiddels alweer 20 km in de wedstrijd. Het gaat tegen de verwachting in zelfs beter dan op woensdag, hoewel ik ook nu na 20 km voel dat de conditie niet top is. Ik weet het nog een ronde vol te houden, wel zakt het tempo weer wat terug tot 32 minuten in ronde 5. Halverwege de 50 km, ik moet nu toch af en toe een stukje wandelen, toch zijn de loop stukken langer dan afgelopen woensdag en de wandelingen korter. Ronde 6 gaat dan ook nog net binnen de 36 minuten. ronde 7, 8 en 9 zijn vrijwel hetzelfde en dan, op het moment dat ronde 10 begint, start ook de 5 km wedstrijd. De snelle lopers gaan er als een speer vandoor, de beginners hebben echter een tempo wat ik bij kan houden, op deze manier kom ik in de laatste ronde tot 34 minuten en een eindtijd van 5 uur 34 minuten en 30 secondes. Geen geweldige tijd, maar wel veel beter dan ik van te voren verwacht had, de komende week hoop ik weer lekker te kunnen trainen zodat er dit jaar misschien toch nog een aantal (ultra)marathons gelopen kunnen worden.

Boomkroonpadmarathon

Zoals hieronder in de verslagen te lezen is gaat het lopen de laatste tijd erg slecht. Na tientallen onderzoeken bij verschillende specialisten is er nog steeds geen oorzaak gevonden en dus ook nog geen oplossing. Vanaf april gebruik ik medicijnen om de longen open te krijgen en volgens de longarts zou ik hier binnen enkele weken progressie door moeten zien. De Leekstermeermarathon was helaas nog geen succes, het ging alleen maar slechter dan de marathons daarvoor. De hele maand juli heb ik op Curaçao doorgebracht, waar ik bijna dagelijks een poging tot trainen heb ondernomen. De eerste week kwam ik nog af en toe tot 4 km, de weken daarna heb ik dit niet eens meer kunnen halen, soms kwam ik niet verder dan 1200 meter waarna ik helemaal buiten adem was.

Weer terug in Nederland stond een vakantie op Texel op het programma. In de zomermaanden organiseren ze hier meerdere crosslopen per week en het leek mij een goed idee hieraan mee te doen. De eerste was de Bos en Duin cross, een loopje over 8,7km. Na de start gaat het meteen weer slecht, mijn hartslag schiet omhoog en ik ben buiten adem. Als dan na 1 km een heuvel beklommen moet worden is het gebeurt en moet ik overgaan op een wandeltempo. Ik volbreng de eerste ronde van 4,3 km en stop er mee, het gaat helemaal niet. Twee dagen later probeer ik rustig een trainingsrondje bij de camping, na twee kilometer ben ik weer uitgeteld terug bij de tent. Op vrijdagavond is er vlak bij de camping weer een crossloop over 8 km. Ook is er een jeugdloop over 1 km waaraan Max deel neemt. Na 6 minuten 22 seconden is hij terug en krijgt een zakje chips, medaille en oorkonde. Daarna mag ik starten, weer is het een cross over twee rondes van 4 km en weer moet ik na 1 km overgaan op een wandelpas en geef ik na 1 ronde de pijp aan Maarten. Ik zie het even niet meer zitten en ben bang dat er voorlopig en misschien wel nooit meer een marathon zal lopen, al ruim 8 maanden zijn de diverse artsen bezig en het gaat alleen maar slechter. Ik besluit dat ik de medicijnen maar laat staan, die werken toch niet.

Na thuiskomst trek ik toch even weer de loopschoenen aan voor hopelijk een rondje van 2,5 km. Ik begin te lopen en krijg geen last van mijn borst dus pak een extra lusje mee, na 3km gaat het nog steeds lekker, dan maar veen ander blokje erbij, 4 km nog geen probleem, nog een stukje dan maar. 5 km, 6 km en nog gaat het goed. Helaas heb ik voor vertrek gezegd dat ik een kwartiertje ging lopen terwijl ik al ruim een half uur weg ben, dus ik ga weer naar huis met voor het eerst sinds maanden een goed gevoel. Twee dagen later probeer ik het weer en weer voelt het de eerste kilometers goed en ik besluit meteen een ronde van 10 km te pakken, ook deze loop ik zonder problemen uit. Na weer een dag rust besluit ik de ronde nog wat uit te breiden en loop 12,5 km zonder problemen, het tempo ligt niet hoog, maar ik heb geen klachten en loop weer ruim een uur non-stop, het lijkt de goede kant op te gaan. Een dag later loop ik nog een ronde van 11 km door het bos en besluit om twee dagen later, woensdag 17 augustus, toch te starten in de boomkroonpadmarathon waarvoor ik mij ruime tijd geleden al had ingeschreven.

Om 10:45 ben ik op de parkeerplaats bij Drouwen waar weer veel van de vaste gezichten zijn. Na het ophalen van het startnummer en het kort bijpraten met enkele bekenden is het tijd om te gaan starten. Vandaag lopen we 10 rondes van ruim 4 km door het bos. De route is volledig onverhard. Ik heb voor vandaag geen doel in mijn hoofd, eigenlijk hoop ik op uitlopen binnen de limiet, maar gezien het beperkte aantal kilometers van de afgelopen maanden wil ik kijken hoever ik kan komen. Na de start loop ik achterin een groepje met een vrij laag tempo, ik merk dat dit veel kracht kost op de smalle paadjes dus haal ik de groep in en ga in mijn eigen tempo verder. De eerste ronde loop ik binnen 26 minuten en het voelt goed, ook de tweede en derde ronde gaan in dezelfde tijd, daarna zakt het tempo ietsjes terug maar ik kan blijven lopen. Ronde 4 gaat nog goed maar ronde 5 gaat al zwaarder en na 20 km ga ik even kort over op een wandelpas. Halverwege kom ik door in 2 uur 15, ik ben nu al verder gekomen dan verwacht en zie een stijgende lijn.

Zoals elke ronde pak ik ook nu weer een colaatje, twee water en een spekje van de uitgebreide verzorgingstafel. De temperatuur is inmiddels behoorlijk gestegen en we lopen de hele loop uit de wind waardoor het erg warm aan voelt, voldoende drinken is dan ook geen luxe. Ik besluit door te lopen en de volgende rondes merk ik dat ik niet voldoende conditie heb, ronde 6 en 7 kom ik door met twee keer 200 meter wandelen, in ronde 8 is het al drie keer 500 meter en de laatste twee rondes loop en wandel ik om en om een paar honderd meter. Uiteindelijk heb ik de 42,195 kilometer afgerond in 4 uur en 50 minuten, geen geweldige tijd, maar wel een behoorlijke verbetering tov de afgelopen maanden. Hopelijk blijft deze lijn zich voort zetten en kan ik weer uitbouwen naar sneller en langere wedstrijden. Over twee weken mag ik weer bij de longarts langs, hopelijk zet deze lijn door zodat dit de laatste afspraak in het ziekenhuis word.