Verslag Drents Friese Wold marathon

Op zaterdag 8 maart staat alweer de derde loop van 2008 op het programma, ditmaal de drents Friese Wold marathon in Diever.

Na een geslaagde zes uur van Stein 6 dagen eerder en ruim 80 trainingskilometers in de tussenliggende dagen verwacht ik niet al teveel van deze marathon, het is immers maar een training voor de 24-uur.

De vrijdag voor de marathon heb ik dan ook geen zin om iets aan voorbereiding te doen, ik eet geen pasta maar pizza, zit 's avonds voor de tv met nootjes en cola en lig rond middernacht in bed.

Zaterdagochtend nog even met Max naar Veendam om boodschappen te doen en even na tienen pak ik dan toch mijn tas maar in.

Om 10:30 haal ik Dick op, hij zal vandaag de halve marathon lopen, en samen rijden we naar het, inmiddels bekende, Dingspelhuus in Diever.

Nadat we in het centrum van het dorp een parkeerplek hebben gevonden ga ik mij inschrijven, dit kost slechts 9 euro (voor een marathon bestaande uit 1 grote ronde met prima verzorging, hier krijg je pas waar voor je geld).

In de sportzaal, die dienst doet als kleedkamer, ontmoet ik Bertus en Ronald. Bertus zal de 28 km lopen en Ronald loopt, net als Jannet en ik, de hele marathon.

Om even voor 12 uur loop ik samen met Ronald richting start, we zijn net op tijd om de 28 km te

zien vertrekken.

Bij de start ontmoeten we ook Jannet en Gerry en na het maken van een foto van de Chat'n'Runners gaan we achter de startstreep staan (heerlijk, geen druk startvak, maar gewoon een lijn op de weg en niemand die staat te dringen om naar voren te komen).

Om kwart over twaalf worden we weggeschoten, ik probeer zo snel mogelijk mijn eigen rustige tempo te vinden en laat Ronald en Jannet gaan.

De eerste Kilometer lopen we door het dorp, daarna gaan we de bossen in. Het is vandaag heerlijk weer, het zonnetje komt er af en toe door, de temperatuur is aangenaam om te lopen en van de stevige wind merk ik weinig in dit bosrijk gebied.

Het tempo ligt toch iets hoger dan vooraf gedacht, vorig jaar liep ik hier 3:53, wat toen een pr was, nu wil ik rond dezelfde tijd uitkomen (alleen is dat nu een rustig tempo geworden, het vele trainen werpt zijn vruchten af), maar loop na 5 km op een eindtijd van 3:40.

Bij de eerste verzorgingspost pak ik een bekertje water, cola en een stuk banaan, maar de cola valt uit mijn handen en over mijn benen, de eerstvolgende kilometers voelt dit koud en bakkerig aan, maar na veloop van tijd is dit gevoel weg.

Het is weer genieten in dit mooie natuurgebied, over schelpenpaden, zandpaden en fietspaden slinger ik door de bossen en langs vennen, ik kijk niet meer op mijn horloge maar geniet van de omgeving en het weer. Na ongeveer 15 km haal ik Bjorn en Monique in, beide lopen vandaag de 28 km, Monique doet dit ter voorbereiding op de marthon van Enschede (haar debuut) en Bjorn loopt voor de gezelligheid met haar mee.

Na even kort gepraat te hebben neem ik afscheid en voer het tempo weer op.

Even later zie ik in de verte een groepje waar ik Ronald en Jannet in herken, ik kan het niet laten om even het tempo op te voeren om ze gedag te zeggen en me dan weer te laten afzakken.

Rond kilometer 20 ben ik bij het groepje en loop een tijdje met ze mee, momenteel loop ik hierdoor op een schema dat uikomt op 3:30, veel te snel voor een trainingsmarathon.

Dan komt het, in mij ogen, mooiste deel van het parcours, we lopen het bos uit en komen in een duingebied. Duintje op genieten van het uitzicht en weer naar beneden en dat ruim 5 kilometer lang, heerlijk!!!

Tijdens het afdalen van een duin versnel ik en beneden aangekomen merk ik dat er een gat is ontstaan tussen mij en het groepje, ik besluit om door te lopen, het gaat lekker en als het straks zwaar wordt ga ik gewoon wat langzamer.

Rond kilometer 30 kijk ik weer eens hoe ik op schema zit en zie dat ik ruim onder de 3:30 kan finishen als ik door loop, een pr zit er zelfs in.

Nu begint de twijfel, wat doe ik als het zwaar gaat worden, wil ik dan diep gaan voor een pr met het risico dat ik teveel van mijn lichaam vraag zodat ik de komende weken niet voluit kan trainen of laat ik het dan lopen en spaar mijn krachten voor Steenbergen? Ik besluit dat de tweede keuze de verstandige is en loop door.

Dan komt het 35 kilometerpunt, voor de 6e keer passeer ik een uitgebreide verzorgingspost en weer neem ik wat te eten en te drinken, de keuze is enorm, water, cola, sportdrank, thee, banaan en ontbijtkoek (en dat alles voor een lousy 9 euro). Tijdens het drinken wandel ik verder en zodra mijn bekertje leeg is ga ik weer lopen. Al vanaf kilometer 5 ben ik mensen aan het inhalen en ook nu doe ik dat nog steeds. De verwachte inzinking blijft uit en ik kan steeds doorlopen.

Dan na ruim 41 kilometer gan we het bos uit om nog een paar honderd meter over een klinkerweg naar de finish te lopen. Ik kijk nog eens op mijn horloge en zie dat dit een nieuw pr wordt, ik zet niet meer aan voor een sprint maar loop rustig door tot over de streep en ben binnen in 3 uur 26 minuten en 50 seconden, weer drie minuten van mijn pr afgelopen.

In het finishgebied zie ik Dick zitten, hij is een uur later gestart voor zijn halve marathon en is in 2:16 gefinisht, we praten even bij en dan gaat Dick douchen, ik wacht nog even op Jannet en Ronald die een kleine 10 minuten na mij binnenkomen. We geieten nog even van de boullion, thee en ander dranken die in de finishtent staan voor de lopers en gaan dan ook richting douches.

In het Dingspilhuus ontmoeten we Monique en Bjorn, er worden nog wat foto's gemaakt en dan is het tijd voor een warme douche, na het douchen neem ik afscheid van Ronald en Jos (man/coach van Jannet) en vertrek met Dick weer richting Wildervank.

Als ik thuis kom staat er een grote pan boerenkool op tafel en mag ik de nieuwe wasmachine uitproberen op mijn loopkleren. Zo blijkt dat een marathon van 9 euro toch nog duur kan uitpakken, terwijl ik mij in het zweet liep in Diever is Margitt gaan shoppen en heeft een nieuwe hypermoderne wasmachine gekocht (de oude had het na ruim 11 jaar opgegeven).

Marco

Uitslagen op www.dieversportief.nl