maandag, september 15, 2008

One-net/KLM run

Lopen op Curacao

Sinds enkele weken woon ik op Curacao, naast werken probeer ik hier ook nog een beetje te lopen.
Het lopen valt hier echter tegen, de temperatuur (32 graden) en luchtvochtigheid (80%) zijn hier beide hoog, daarom loop ik voornamelijk 's avonds en 's ochtends als het iets afkoelt (30 graden).
In Nederland liep ik nog met gemak 120 tot 170 km per week, hier kom ik niet verder dan 40 tot 80 km per week en na een training van 25 km ben ik net zo vermoeid als na een marathon in Nederland. Ik hoop dat het de komende weken langzaam aan wat beter gaat zodat er ook weer trainingen van rond de 40 km gelopen kunnen worden.

Mijn meeste trainingen loop ik op de marinebases, een rondje hier is bijna 900 meter, wat inhoud dat ik tussen de 20 en 30 rondes moet lopen voor een redelijke duurloop Dit maakt het lopen niet aantrekkelijker, maar het is tenminste verhard, verlicht, verkeersvrij (hier zijn weinig voet/fietspaden en automobilisten houden geen rekening met lopers) en er lopen weinig honden (een groot probleem voor lopers op dit eiland).
Af en toe loop ik een stukje buiten de bases, maar dat blijft goed uitkijken waardoor het lopen niet echt ontspannend werkt.

Om toch eens een andere ronde te lopen heb ik mij ingeschreven voor de One-net/KLM loop, een wedstrijd over 10 km (het was alweer 3 jaar geleden dat ik een loopje korter dan een marathon liep). Om toch nog een beetje afstand te maken ben ik 's ochtends naar de start gelopen, een warming up van 5 km in het donker, gellukig is het rond 05:30 op zondagochtend erg rustig op de weg.
Op het moment dat ik bij de startlokatie aankom is het daar al behoorlijk druk, ik haal mijn startnummer en ga even rustig zitten.
De starttijd was 06:30, dus een minuut of 5 voor deze tijd ga ik maar eens kijken waar de start is, ik ben de enige de andere lopers blijven gewoon staan praten.
Iemand van de organisatie begint enkele minurten later wat te roepen en iedereen volgt hem, hij blijkt ons naar de start te sturen, maar bij de startstreep aangkomen staan alle lopers net aan de verkeerde kant, het is een redelijke chaos maar na 10 minuten staat toch iedereen op de juiste plek. Helaas voor de lopers zijn er ook veel wandelaars, waarvan met name de jongeren het idee hebben dat ze vooraan moeten staan tijdens de start. Het effect is te raden, zeker als we na 200 meter een bottleneck inlopen.

Even later lopen we op een brede, helaas niet verkeersvrije, weg en kan ik mijn eigen tempo zoeken, doordat de start ruim 10 minuten te laat plaats vond staat de zon vanaf het begin afaan aan de hemel. Ik start rustig, ik heb van de vorige loopjes hier geleerd dat de hitte en de heuvels behoorlijk kunnen opbreken, zelfs in een korte race als dit.
Na 3 km is de eerste verzorgingspost, de verzorging bestaat hier alleen uit water, dat in klein plastic zakjes zit, een prima systeem dat misschien ook in Nederland te gebruiken is, het drinkt makelijker dan een bekertje en is ook zonder moeite enkele kilometers mee te nemen.
De volgende waterposten staan op 5 en 8 km en ook hier neem ik telkens twee zakjes water.

Bij de inschrijving zat ook een korte routebeschrijving, maar aangezien ik hier de straten toch niet ken had ik daar weinig aan. Ik ben blijkbaar niet de enige die hier last van heeft, want na een kilometer of 7 blijken we rechtsaf te moeten terwijl de lopers voor mij rechtdoor gaan, er zijn hier geen pijlen of andere aanduidigen op het parcours, dus ik volg de lopers die voor mij lopen.
Dan roept een loper die het parcours wel kent dat we verkeerd lopen en draai ik om en loop alsnog de juiste straat in.
Ook nu begin ik het de laatste kilometers zwaar te krijgen, het is inmiddels bloedheet en het parcours loopt ruim een kilometer lang omhoog, het gevolg is dat het tempo behoorlijk zakt.
Ik wil me niet kapot lopen, de dag begint net (het is nog geen 07:30) en ik moet nog terug lopen naar de basis.

De laatste kilometer loop ik dus rustig naar de eindstreep en finish mijn langzaamste 10 km ooit in ruim 55 minuten.
Na afloop krijgen alle lopers consumptiebonnen voor soep en bier, tevens is er muziek en word er prullaria van de sponsoren uitgedeelt (ik ben een keycord, sleutelhanger met vliegtuigje en pen rijker).
Ik geniet van de goed gevulde soep een drink een biertje alvorens ik weer naar mijn kamer ga om te douchen.
Nog voor tien uur ben ik weer helemaal fris om aan de dag te beginnen.

De komende week hoop ik weer wat meer trainingskilometers te maken, mocht het buiten niet lukken dan moet ik misschien de loopband in de sportschool toch maar eens opzoeken, niet mijn favoriete trainingsmiddel, maar het is beter dan niet trainen en als ik dit jaar nog een marathon wil lopen zal ik toch weer eens een 30+ moeten lopen.
De komende maanden zijn er hier nog meer korte loopjes, de marathon is helaas gecancelled ivm te weing deelnemers, terwijl de inschrijving nog niet geopent was????????????
Er zouden geen deelnemers zijn terwijl ik er zo al drie wist die mee zouden lopen, een gemiste kans om de zwaarste marathon van het koninkrijk weer nieuw leven in te blazen.
Hopelijk volgend jaar, met een beetje meer pr zouden er mischien ook lopers uit Nederland deze uitdaging aan kunnen gaan.

Het is hier inmiddels bijna middernacht, ik ga even weer een paar rondjes lopen voordat ik de dag afsluit.

Marco