Zes uur van Epe

127 rondjes in 6 uur.

Aan het einde van het jaar is het traditioneel tijd voor een zes uursloop, in de even jaren in Heerde en in de oneven jaren is Epe aan de beurt. In 2011 is het dus weer de baan in Epe waar het moet gaan gebeuren. Zoals in de verslagen hieronder te lezen is gaat het al ruim een jaar niet lekker met het lopen. De zes uur in Heerde vorig jaar was de eerste ultra nadat de klachten begonnen en ik kwam toen tot een teleurstellende 53,2 km, het jaar daarna werd het alleen maar minder met als dieptepunten het uitstappen op Texel, in Winschoten en de teleurstellende RUN van Gieten. In de zomer kwam ik zelfs niet verder dan een kilometer en had ik niet verwacht dit jaar nog een marathon te lopen. Waar ik wel veel gelopen heb is het ziekenhuis, maar ondanks alle onderzoeken is er nog steeds geen oorzaak voor de klachten gevonden en in 2012 blijven we daar dus vrolijk doorlopen.

De afgelopen maanden ging het langzaam wat beter en in de afgelopen weken kon ik regelmatig weer een duurloopje van 20 km afwerken, het tempo was laag, maar voor mij voelde het al goed aan. Ik was nu dus benieuwd hoeveel progressie ik gemaakt had in het afgelopen jaar en Epe was daar de uitgelezen kans voor.

Vooraf bekijk ik de lijst, we lopen in baan 4 van de atletiekbaan, een rondje is dus 422 meter. Een korte blik op de lijst met rondes/afstanden leert dat 50 rondes een halve marathon is, 100 rondes dus een hele marathon en 127 rondes 53,6 km, vanaf daar ben ik dus verder dan vorig jaar.

Om 12 uur mogen we starten en ik loop meteen achteraan, maar al voordat we voor het eerst over de chipmatten lopen loop ik op een plekje net achter een grote groep. Ik kan niet bij de groep komen, maar ze lopen ook niet op mij uit. Het tempo is netjes vlak en het gevoel is goed. Het eerste uur kom ik ruim over de 10 km zonder klachten en vol goede moed blijf ik door lopen. De groep voor mij valt langzaam uiteen, sommigen versnellen, anderen doen het even wat rustiger om wat te eten of drinken. Ik pak bij de verzorgingspost een bekertje water, helaas moet dit hier zelf ingeschonken worden waar door het ritme even weg is, ieder jaar is de verzorging hier onder de maat, terwijl het toch niet zo moeilijk is om te zorgen dat er continue een paar bekertjes water of thee klaar staan voor de lopers.

Het tweede uur gaat nog steeds lekker en ik heb er bijna 50 rondes opzitten als de klok op 2 uur staat, de halve marathon in iets meer dan twee uur, helaas merk ik dat het zwaar begint te worden. Na 50 rondes pak ik een iets uitgebreidere verzorging en werk dit wandelend weg, een ronde later start ik weer, maar na een paar kilometer is het gebeurt en moet ik weer wandelen. Gelukkig is het lekker weer, weinig wind en een lekker zonnetje, na ruim 2,5 uur zien we echter een mooie regenboog die helaas niet veel goeds voorspelt. Een kwartier later is het helaas zover en begint het te regenen, niet erg hard, maar wel voldoende om nat te worden en daardoor behoorlijk af te koelen. Door het tempo weer iets op te voeren verdwijnt de ergste kou uit mijn lichaam en kan ik weer door. Helaas lukt het niet het tempo vast te houden en verval ik iedere paar kilometer weer in een wandelpas. Halverwege ziet het er nog redelijk goed uit, maar helaas kan ik ook dit niet volhouden en een volgende regenbui, dit maal een zware met ook hagel doen alle illusies op een goede prestatie verdwijnen. Ik krijg het nu echt koud, toch blijf ik op de baan en blijf de rondes wegtellen. 100 Rondes, de marathon, na ruim 4,5 uur, nog minder anderhalf uur te gaan waarin nog 27 rondes gelopen moeten worden om de afstand van vorig jaar te evenaren, dat begint nu toch krap te worden.

Het gaat steeds zwaarder, ik kan steeds minder doorlopen en hoop de 50 km te kunnen halen. In het laatste uur krijg ik echter de smaak weer even te pakken en kan zowaar weer een kleine 3 km op laag tempo doorlopen, 120 rondes zitten erop, 50 km en ik heb nog ruim 20 minuten. Ik wandel een ronde, loop een stukje, wandel weer een ronde en zet dan aan voor de laatste 15 minuten, het gaat zwaar, maar ik kan blijven lopen, na 124 rondes heb ik nog minder 9 minuten de tijd, drie rondes moet nog te doen zijn als ik het tempo kan vasthouden. Ik blijf doorlopen, ronde 125, ronde 126 en nog 3 minuten te gaan, als ik niet ga wandelen red ik de komende ronde ook.

Ronde 127, nog 25 secondes op de klok, ik loop nog even door en dan volgt het eindschot. Nu is het even wachten op de restmeters, uiteindelijk kom ik op 53,679 meter, een halve kilometer verder dan vorig jaar. Helaas heb ik het afgelopen jaar dus geen progressie kunnen maken en ben ik weer terug op het punt waarop ik 2011 begon, ik hoop dit jaar niet weer zo'n slechte loopzomer te krijgen als het afgelopen jaar. Het eerste vergelijkingsmoment is aanstaande woensdag wanneer ik start in de Glimmermade marathon. Vorig jaar had ik moeite om de New Yearsmarathon binnen de limiet van 5 uur te finishen, ik hoop woensdag toch een stukje sneller te zijn.

Marco

foto's van Toli staan hier