RUN van Gieten
10km genieten en 40 km afzien
Zaterdag 21 mei 2011, het eerste lustrum van de Run van Gieten en om dat te vieren is er dit jaar voor het eerst een ultraloop over 50 km. Om even na 11 uur kom ik aan bij hotel Braams waar het weer een weerzien met een aantal bekende lopers is. Uiteindelijk zijn er twaalf deelnemers en om kwart voor twaalf worden we gebrieft. De organisatie heeft het prima voor elkaar, iedere loper krijgt een eigen fietsbegeleider en voor de verzorging kunnen we aanvallen op een buffet met cola, water, mars, banaan enz. De lopers mogen zelf een pakket samenstellen wat de fietser dan mee neemt. Verder is er een busje die onderweg als verzorgingspost dienst doet, hier kunnen de bidons gevuld worden en worden natte sponzen uitgedeeld, geen overbodige luxe met dit zonnige weer.
Om even voor twaalf worden de lopers voorgesteld aan het publiek en om twaalf uur valt het startschot. Vanaf het begin loop ik achteraan en zie de andere lopers snel van mij weglopen. Ik pak mijn eigen tempo, uitlopen is het doel van vandaag, verwachte eindtijd binnen 6 uur. Vanaf Gieten lopen we naar Gieterveen, een lange rechte weg met weinig schaduw, het zonnetje brand al lekker en de temperatuur is ook d 20 graden al gepasseerd. Vanaf kilometer twee merk ik dat het zwaar gaat. Ik hoop dat het straks beter gaat, maar na 7 kilometer, we zijn inmiddels rechtsaf geslagen in Gieterveen, moet ik al voor het eerst wandelen. Na 500 meter zet ik weer aan en loop weer twee kilometer tot de eerste verzorgingspost. Inmiddels speelt de gedachte aan stoppen al door mijn hoofd. Bij deze post loop ik toch door en hoop dat ik door deze dip heen kom.
Het volgende deel van de route kom ik door met afwisselend wandelen en lopen. In het begin gaat dat nog wel redelijk, maar na 20 kilometer merk ik dat de stukken lopen steeds korter worden, het gaat vandaag echt niet. Weer denk ik aan opgeven, toch loop ik bij de tweede verzorging weer door met het idee dat mijn fietsbegeleider, Henk, op elk punt kan bellen zodat ze me kunnen oppikken. Ik begin steeds meer excuses te bedenken waarom ik uit zou stappen, mijn fietsbegeleider is dan op tijd klaar, een goeie tijd loop ik toch niet, Max loopt straks zijn eerste wedstrijd die ik nog kan zien als ik binnen 4 uur terug ben. Een paar keer sta ik op het punt om tegen Henk te zeggen dat ik stop, maar toch doe ik het niet en worstel verder. Het is een mooie ronde, maar genieten doe ik al lang niet meer, Waarom ik doorloop weet ik zelf niet, toch doe ik het.
Via Anderen lopen we door naar Eext, Anloo en Annen waar we na ruim 30 kilometer aankomen. de eerste 30 km haal ik nog binnen 4 uur, maar de loopstukken zijn niet langer dan een paar honderd meter, het wandeltempo kan ik nog wel rond de 7 km/uur houden waardoor ik in ieder geval nog vooruit kom. Het stuk van Annen naar Spijkerboor is weer door het open veld en vol in de zon, dit helpt ook niet mee. Vanaf Spijkerboor is het terug naar Gieterveen en tot slot nog 5 km terug naar Gieten. Vanaf Annen is de gedachte aan opgeven verdwenen, wel weet ik inmiddels dat de 6 uur niet meer binnen bereik liggen, finishen is het enige wat nu nog binnen mijn mogelijkheden ligt. De laatste 15 km heb ik de bezemwagen achter mij rijden, ik krijg het niet echt mee en doe mijn eigen ding.
Eindelijk weer in Gieterveen, nog 5 km te gaan volgens mijn Garmin. Met pijn en moeite worstel ik mij hier doorheen en bereik eindelijk Gieten, mijn Garmin geeft al ruim 50 km aan, toch ben ik er nog niet. Ik probeer de laatste paar honderd meter weer aan te zetten, maar ben blijkbaar iets te enthousiast, na een paar meter schiet de kramp in mijn kuit en in het zicht van de finish moet ik eerst rekken voordat ik door kan lopen. Het laatste stuk loop ik rustig uit, het publiek klapt, toch schaam ik mij voor deze slechte prestatie, ik doe 6 uur en 24 minuten over 50 km, daarvoor hoor je geen applause te krijgen.
Tot slot wil ik de organisatie nog hartelijk danken, alle lopers werden ontvangen als toplopers, daar heeft het niet aan gelegen. Hopelijk volgend jaar weer en dan binnen 5 uur.
Marco
4 Comments:
Misschien rare vraag maar ben je wel eens onderzocht op de ziekte van Lyme?
Vreemd dat het zo moeizaam ging. Wel wilskracht maar mss toch beter geweest om te stoppen.
Goed gedaan en volgend jaar ik hou hem in de peiling.
groet hans
Hoi Marco, wat een doorzettingsvermogen! Daar ligt het bij jou duidelijk niet aan, daarmee moet je menig ultra aan kunnen. Het kan een off-day geweest zijn, een opkomend griepje of te weinig training. Hou jezelf in de gaten, zou ik zeggen.
Een reactie posten
<< Home