Drents Friesewold marathon

Een marathon als training

Na een aantal maanden met weinig trainingskilometers en met twee ultralopen in het vooruitzicht moest er toch nog maar een lange duurloop gelopen worden. De eerste ultraloop, de Jan Knippenberg memorial (JKM) op 3 april is al over een week. Op woensdagmiddag vertrekken we vanaf Curacao naar Nederland, waar we op donderdagochtend vroeg aankomen. Zaterdag 27 maart is de Drents Friesewoldmarathon, een mooie test en training voor de 50 EM van de week erna.

Ongeveer een uur voor de start ben ik, bij het inmiddels bekende Dingspilhuus in Diever. Even het startnummer ophalen en dan naar de kleedruimte om de lange broek en het thermohemd aan te trekken, het is inmiddels alweer anderhalf jaar geleden dat ik voor het laatst in een lange broek heb gelopen. In de kleedruimte ontmoet ik twee friese lopers die ook de JKM gaan lopen, zei hebben echter de afgelopen maanden wel hun kilometers gemaakt. Daarna rustig naar de start, ik zie nog net de 28 km lopers vertrekken en kan Ronald (Chat & Run) nog net succes wensen. Bij de start, die iets is verplaatst ten opzichte van voorgaande jaren ivm de Q-koorts, ontmoet ik nog een aantal bekenden. Na een paar minuten begin ik het al behoorlijk koud te krijgen, ik ben deze temperaturen niet meer gewent.

Dan eindelijk de start, ik wil erg rustig lopen omdat er maar een weekje hersteltijd zit tussen deze loop en de JKM. Na de start loop ik dan ook helemaal achteraan. Na een paar honderd meter zakt er echter nog een loper terug en zijn snelheid is voor mij toch te laag. Ik loop in een mooi groepje dat strak 6 minuten per kilometer loopt. In dit groepje lopen ook de twee friezen en ik besluit om mij daarbij aan te sluiten. Na een uurtje hebben we 10 kilometer gelopen en zakt het tempo in het groepje iets terug en loop ik samen met Wietze uit de groep weg. We raken wat aan de praat over het lopen en natuurlijk over de JKM van komende week. Ongemerkt is het tempo omhoog gegaan en we lopen nu zelfs kilometers binnen 5 minuten. Na 25 kilometer volgt er een zandpad, een mooie training voor het strand van volgende week. Het tempo moet hier wel weer iets terug. Daarna draaien we een verharde weg op, de wind hebben we hier tegen en ik begin het weer koud te krijgen. Ten opzichte van Wietze moet ik nu een gaatje laten vallen. Vlak voor het 30 kilometer punt draaien we het bos weer in en loop ik weer naast Wietze. Ik verwacht nu elk moment een drankpost, die staan om de 5 kilometer en zou dus ook bij 30 kilometer moeten staan. Maar helaas op 31 kilometer nog steeds niks en ik besluit even te gaan wandelen. Dit is de eerste keer sinds begin december dat ik voorbij de 30 kilometer loop. Na ruim 32 kilometer eindelijk de verzorgingspost, weer een beker water, cola en wat banaan en dan door naar de volgende post. De laatste 10 kilometer wandel ik een paar keer, maar telkens als ik daarna weer ga lopen is het tempo meteen weer goed. Volgende week zal er ook af en toe gewandeld moeten worden. Dan ben ik voor dat ik het weet weer op het verharde pad naar de finish, nog een kleine kilometer met wat vals plat en dan door de finish. Eindtijd 4 uur 21 minuten, als ik dit volgende week ook zo kan lopen dan is er nog een kans dat ik binnen de limiet finish.

Ik heb in ieder geval weer genoten van deze mooie marathon, helaas was het stukje duingebied eruit ivm de Q-koorts, maar het blijft toch een van de mooiste marathons van Nederland. Volgend jaar hoop ik hier weer aan de start te staan.

Marco