Adriaan Tripbos marathon

Een marathon op een trainingsrondje

De DFW-runners hebben weer een nieuw parcours gevonden om een marathon op te organiseren, ditmaal in het Adriaan Tripbos in Sappemeer.
Aangezien dit "bos" een deel is van enkele trainingsrondjes die ik wel eens loop en op een kilometer van de garage waar mijn auto een APK en beurt moet krijgen ligt is de keuze om deel te nemen snel gemaakt.
De marathon was wederom op een woensdag, Max had dus zijn wekelijkse creche-dag en Sophie en Margitt konden heerlijk slapen, een afspraak voor de auto was ook snel gemaakt, een uur voor de start inleveren en een half uur na de verwachte finishtijd zou hij weer klaar zijn, niks stond een ontspannen loop nog in de weg.

Zoals geplanned gaat Max om 9 uur naar de creche, ik kleed mij om en om 10 uur lever ik mijn auto in bij de garage, ik doe mijn rugzak met wat drog kleren om en loop in een rustige dribbelpas naar de start. Het is inmiddels al redelijk druk bij de start/verzorgingstent en er zijn weer veel bekende gezichten, het is nog 40 minuten tot de start maar door het bijpraten met de andere deelnemers is het 11 uur voordat we er erg in hebben.
Ronald verzoekt ons naar de start te gaan en met een minuutje vertraging worden we weggetoetert.

Na ruim 100 meter ontstaat er een gat tussen het peleton en twee lopers, ik kies voor de kopgroep maar na 500 meter laat ik ze gaan omdat het tempo toch te hoog ligt, de twee andere lopers blijven ook niet lang samen, één van deze lopers loopt vandaag de halve marathon en gaat er als een speer vandoor, de andere loper is voor mij ook iets te snel en verdwijnt ook langzaam aan de horizon. Ik loop nu alleen en kan mijn eigen tempo bepalen, net als de voorgaande twee marathons kies ik weer voor een tempo (5 min/km) waarvan ik weet dat ik het niet vol zal houden door te weinig trainingen in de afgelopen periode.

De ronde die we lopen gaat grotendeels over betonpaden, de eerste 800 meter tegen de wind in, daarna 500 meter zijwind gevolgt door een pad dat slingerend richting het bosgedeelte gaat, daar gaan de betonpaden over in schelpenpaden en slingeren we anderhalve kilometer richting verzorgingstent waar de ronde van 4,2 km erop zit, dit doen we 10 keer.
Het weer werkt vandaag mee, het is bewolkt, droog en een graad of 8, wel staat er een behoorlijke wind die met name de tweede helft sterker lijkt te worden en op het eerste deel van het parcours vrij spel heeft.

De eerste rondes gaan zeer voorspoedig, ik blijf mijn tempo van 5 min/km vasthouden en loop mijn rondjes alleen, het gaat heerlijk en ik geniet weer van het lopen.
800 Meter voor het einde van ronde 5 haalt een loper mij in, hij moedigt mij aan omdat het het laatste stukje is, voor hem wel, hij loopt de halve marathon, maar ik mag nog 5 rondes en blijf mijn tempo vlak houden.

Ook ronde 6 weet ik in het zelfde tempo vast te houden en ben nu al verbaast over het feit dat het zo soepel gaat.
Ronde 7 laat ik het tempo iets zakken, het bgint wat zwaarder te worden, maar ik heb nog geen last. Ronde 8 en 9 zijn van hetzelfde laken een pak, het tempo is iets gezakt maar wel weer constant en ook loop nog steeds lekker. De reden dat ik ronde 9 nog behoorlijk doorloop is het feit dat ik niet op een ronde gezet wil worden (wat er al niet mee speelt in het hoofd van de loper), mijn eindtijd wordt toch al beter dan verwacht, het doel was rond de 3:55 lopen, daarna werd dat binnen de 3:50 lopen met nog twee rondes te gaan stel ik dat bij tot binnen de 3:45 en bij het ingaan van de laatste ronde is de prognose 3:41 omdat ik de laatste ronde rustig aan wil doen.

Als ik voor de laatste keer het pad richting het bos op ga zie ik plots een loper voor mij en ik zie dat het geen achterblijver is, bij ieder bochtje kijk ik naar de achterstand en zie dat ik inloop op de koploper, dan het tempo maar hoog houden, een marathon "winnen", al is het maar en kleine recreatieve, is toch leuk. Ik versnel dus weer naar een tempo van boven de 5 min/km en met nog 2 km te gaan neem ik de kop over. Op het schelpenpad heb ik nog energie over en het tempo blijft hoog, in de bocht 500 meter voor de finish kijk ik om en zie dat ik inmiddels een aanzienlijk gat geslagen heb, ik blijf doorlopen tot de finish n zie tot mijn verbazing 3:37:31 op de klok staan, 18 minuten sneller dan verwacht en niet kapot gegaan, waarom gebeurde dit drie weken geleden wel en nu niet??? Wie het weet mag het zeggen, het lichaam heeft zo zijn eigen regels en zit soms raar in elkaar.

Ik ben in ieder geval zeer content met deze tijd en de klassering en kan met een goed gevoel mijn rugzakje weer omdoen en naar de garage terug dribbelen.
De auto heeft inmiddels zijn beurt gehad en om 15:30 meld ik mij weer thuis waar de dames hun middagdutje er ook op hebben zitten.


Marco



uitslagen en foto's: www.dfwrunners.nl