Schottegatloop

Op vaderdag werd op Curacao de Schottegatloop gehouden. Na de Ronde van Aruba en een paar weken weinig lopen ivm andere verplichtingen vond ik het wel weer eens tijd om de slippers in te ruilen voor een paar loopschoenen. Aangezien het lopen hier vaak op de loopband of op een korte ronde plaatsvindt (ivm verkeer en honden is een lange duurloop niet zonder risico) was dit dus een mooie gelegenheid om eens weer een andere ronde te lopen. Enkele jaren geleden (2006) was ik ook al eens deelnemer op deze 17 km loop en wist toen na 1uur 36 te finishen. Vandaag verwachtte ik daar niet aan te komen, rond de 1:40 was een mooie streeftijd.

De start van de wedstrijd is om 6 uur 's ochtends, dit betekend dus erg vroeg op staan en om 04:15 gaat dan ook mijn wekker al. Een half uur later pik ik een collega op die ook mee gaat lopen en samen rijden we naar de stad. Van de vorige keer weet ik nog dat het handiger is om de auto alvast bij de finish te parkeren, dat scheelt na afloop weer een wandeling. Het warmlopen is voor ons een wandeling over de Pontjesbrug naar de start. We zijn hier net op tijd om de wandelaars te zien vertrekken en hebben nog een half uur voordat we zelf mogen starten.

Om 6 uur mogen wij ook vertrekken, we lopen vanaf het stadhuis in Punda naar Salina, na 1 kilometer is er de eerste heuvel, deze is meteen erg steil en een paar honderd meter lang, mijn tempo lag iets hoger dan geplanned, maar door de klim kom ik op een gemiddelde van 5:26 per km, een schema waardoor de 1:36 mogelijk is. Na 3 kilometer is er de eerste verzorgingspost, hier worden zakjes water en sportdrank uitgedeeld, een erg goed systeem, de zakjes worden de loper per twee aangereikt waardoor je niet hoeft te stoppen en er geen opstoppingen ontstaan. Het zakje bijt je dan in een hoekje open en kan zonder te morsen op "volle snelheid" leeg gedronken worden, misschien een idee voor organisaties in Nederland????

Even later verlaten we Salina en lopen we de ringweg op, door het vroege tijdstip is het nog niet erg druk, toch blijft het een eng idee dat je op een grote weg loopt waarbij de auto's op een paar centimeter langs je razen. Voor ik er erg in heb zijn we alweer bij de volgende verzorgingspost, alweer 5 kilometer gelopen, weer twee zakjes water en doorlopen. De zon is inmiddels al ruim boven de horizon uit en de temperatuur loopt op van 26 graden tot even boven de 30 graden, toch zakt het tempo bij mij niet terwijl er her en der toch al lopers in de problemen komen nog voordat we op een derde van de afstand zijn.

Kilometer 7 en de volgende verzorgingspost, weer twee zakjes water, overslaan is onder deze omstandigheden geen optie en verder, het tempo blijft op de glooiende ringweg mooi vlak. Het lopen gaat heerlijk en zonder te versnellen begin ik mensen in te halen. De route loopt langs Rio Canario, vlakbij Suffisant waar ik tijdens detachering geplaatst was, ik passeer de Subway waar ik in die tijd vaak een broodje ging halen, nu loop ik gewoon verder.

Even later lopen we langs de Isla raffinaderij en als we die dan ook gepasseerd zijn verlaten we de ringweg en lopen richting Otrabanda. Voordat we Otrabanda binnen lopen staat er nog een laatste heuvel op het programma, weer erg steil en een paar honderd meter lang. Boven op de heuvel zie ik dat mijn gemiddeld tempo nog steeds 5:26 per kilometer is, Daarna draaien we Otrabanda in en beginnen we aan de laatste kilometers, een laatste keer drinken op kilometer 15 en dan versnellen naar de finish, de 1:36 gaat ruim gehaald worden. In de laatste kilometer haal ik nog wat lopers in en na 1 uur 31 minuten en 45 seconden passeer ik de finish, heerlijk vlak gelopen en nergens last van.

Na afloop zijn er bonnen voor de deelnemers om soep, bier, cola, meloen en banaan te halen, ik hou het bij de soep, cola en meloen. Het bier laat ik staan omdat ik vanaf 8 uur weer standby sta en na de goed gevulde soep heb ik geen trek meer in een banaan.
Deze zondag ben ik niet opgeroepen en de middag hebben we doorgebracht op een strandje, een heerlijke plek om te herstellen.

Ayo,
Marco